28 Ağustos 2013

Her kadinin hayatinda oyle bir an gelir ki....

Bes aydir uzak oldugu kocasinin yeni asistaninin eskiden mankenlik yapmis, boole Adriana Lima ile Bar Rafaeli karisimi iki metre boyunda bir Rus afeti oldugu bilgisi kendisini hafiften irkiltir. 

Endiselenmeli miyim? :S

13 Ağustos 2013

Teklif teklif ustune


Geldigimden beri 6-7 is gorusmesi gecirdim. Ikisinden hala haber bekliyorum. Ikisini de reddettim. 

Islerden birisi vaktiyle bir ruya gibiydi benim icin. Hayatim boyunca akademisyen olmak istemistim. Hatta ozel sektorde is bulup calismamin sebebi de akademik hayatimi finanse edebilecek duzeye gelmekti. Zaman ilerledikce ozel sektordeki kariyerimden mutlu olmaya ve planlarimi o yonde yapmaya basladim. Seytana keyif gerek, tam hersey oturmustu ki Belcika'da doktora yapmaya basladim. Buraya geldigimde de bir arkadasim araciligiyla bir hoca ile tanistim. Kadin bana daha once hayal dahi edemeyecegim, onerilirse havalara ucacagim bir is teklifinde bulundu: Ulkenin ilk ucunde yeralan benim de mezun oldugum okulda once arastirma gorevliligi oradan da doktor kadrosu. Ben ne yaptim? Reddettim. Aslinda 2 hafta kadar dusundum ama en son beni bunun memnun etmedigine karar verdim. Ne yazik ki -tamamen kisisel gozlemlerim, kimse alinmasin- ulkedeki cogu akademisyenin aslinda ellerinden baska hicbir is gelemdigi icin akademisyen olduklarini dusunuyorum. Pek cogu eline telefon alip bir yemek duzenlemeyi becerebilmekten aciz, dunyadan kopuk ve sorunlu tipler. Ustune ustluk kendi iclerine kapanmis okuduklari seylerin dunyasinda mutemadi bir depresyon havasinda yasiyorlar. Hayatimin boyle olmasi ve bu tur insanlardan bir cevre kurma fikrine katlanamadigim sonucuna vardim. Kadin cok bozuldu ama ne yapayim. Insan herseyden oldugu gibi hayallerinden de gecebiliyormus. Tuhaf.

Ikincisini bugun reddettim. Hatay'da bir insani yardim kurulusunda olacakti. Uzun zamandir ise yarar bir is yapmak istegim beni bu alana yonlendirmeye basladi. Ancak sonuc husran! Onerdikleri ucretler, calisma ve yasam kosullari, beraber calisilan kisilerin travmatik kisiler olmasi ve o bolgedeki riskleri de gozonunde bulundurunca oldukca komik. Eminim "expat"lere, yani ulsulararasi calisanlara ayni kuruluslar cok daha fazla ucret oneriyordur. Oyle ya bizler her zaman ucuzuz. Bu mantikla gidip bir de Suriyelilere yardim ediyorlar. Yazik. 

Diger iki yerden nasil yanitlar gelecek bilmiyorum. Bir yandan da ben mi ince eleyip sIk dokuyorum diye dusunuyorum. Ama is cephesindeki iki senelik karanlik bir mutsuzlugun ardindan bu kadari da hakkimmis gibi geliyor. Umarim pisman olmam. 

8 Ağustos 2013

Iletisim fobisi



Son dort aydir bloguma yazmak icimden gelmedi. Aslinda birkac kere denedim ama herseferinde arkami donup kactim. Hatta bu kacis oyle bir hal aldi ki bloga acip bakmadim bile... Sadece blog da degil; facebook ve e-mailler konusunda da tavrim ayni. Sadece Gezi olaylari sirasinda Facebook'ta biraz varlik gosterdim, sonra yine kabuguma cekildim. Cevaplamadigim e-maillerin sayisi yuzlere ulasti. Facebook mesajlari da ona keza... Hatta oyle bir haldeyim ki gelen mesaj ve mailleri okumuyorum bile. Onlari okuma fikri bile beni yoruyor, tuhaf bir kaygi ve rahatsizliga yol aciyor icimde. Galiba iletisim-fobik oldum :)) 

Gecen dort ayda hem cok sey oldu hem de hicbirsey olmadi. 3 Nisan'dan beri Turkiye'deyim. 2 Nisan 2011'de tasindigim Bruksel'den pilimi pirtimi Pasak'imi da alip kactim. Normalde arada gidecektim ama kendimi birakin Bruksel'de hayal etmeyi ucak biletini satin alirken bile dusunemiyorum. Hatta genel olarak Avrupa'ya bir sure gitmek istemiyorum. Zavalli J. ayda bir gelip ziyaret ediyor. Hos boyle daha iyi oldu. Ankara, istanbul, Bodrum derken en son Patara-Kas-Kalkan taraflarinda bir tatil yaptik. Pazartesi gunu geri donecek. Yaz biterken benim Agustosbocekligimin de nereye varacagi konusu zihnimi daha cok mesgul eder oldu. Burada 5-6 is gorusmesi yaptim- Bruksel'de 2 yilda 2 is gorusmesine giden ben 4 ayda 5-6 tane gorusmeye cagrilinca mutluluktan havalara uctum! Loser falan degilim iste, aptal Bruksel. Hem gorustugum heryer de uluslararasi kuruluslar. Beklemedeyim. 

Eger Eylul'e kadar burada bir ise girmezsem galiba tipis tipis geri donme opsiyonunu dusunmeye baslayacagim. Allah'im, dusuncesi bile yetiyor! Eger bir isim olursa da J. ile bir sure "long-distance marriage" imiz olacak. Evlilik illa da geleneksel sekillerde yurutulmek zorunda degil ya! Birlik butunluk falan umurumda degil, en onemlisi mutluluk iste. Delirmenin esiginden donmus bir kadinin sozleri bunlar, dikkate alin derim ;)

Bakalim iletismek yolunda attigim bu cesur ve de cevik hamlenin devami gelecek mi. Stay tuned.