10 Mart 2014

Az gittim uz gittim bir arpa boyu yol gittim...



Bu kadar uzun zaman gecince yazmaya koyulmak ne kadar zormus. Allah'tan (!) ne yaparsam yapayim hayatim ayni kisir dongu icerisinde, temel kurgu degismiyor da her seferinde kaldigim yerden yeniden baslayabiliyorum. 

Galiba en son yazdigimda Ankara'daydim- bir baksam iyiydi tabii. Simdi dogu illerimizin birinde BM ile calisiyorum, Suriye krizi malum. Memnun muyum? Off degilim galiba. Aslinda isim oldukca iyi- ve coook sIkIcI!!! bence yani... E malum kac senedir issizim diye aglasiyordum, bu da cok iyi bir firsat. Mutlu olmam gerekirdi sanki, degil mi? Bilmiyorum... Acaba mutlu olmayi bilmiyor muyum? Kocama takmis durumdayim. Bruksel'de onunla yasayamazken burada da onsuz yasayamiyorum. Bu sefer de tutturdum biz ne olacagiz, bu ne kadar surecek falan diye. 

Evlendigimden beri iki yakam biraraya gelmedi. Yok neymis evlilik ekonomik, sosyal ve cinsel stabilite saglarmis; kulliyen yalan... Oradan oraya savrulup duruyorum. Ayda bir sevisiyorum. Hala bir evim yurdum yok. Gelecek sene bu zamanlar nerede olurum, hatta kocam nerede olur onu bile bilmiyorum. "Biz" nerede oluruz hic diyemiyorum. Hersey ne kadar sacma. Aslinda surada firsat bulmusken biraz daha miziklanmak isterdim ama su "tutunamayanlar" edebiyati falan beni cok sinir ediyor; aklima uyuz oldugum ergen kilikli bi tip vardi hep o geliyor. Onun yuzunden dogru duzgun bunalima bile giremiyorum, travma yaratti bende. O nedenle sikayet etmeyi burada birakacagim. Guzel haberimi de not duseyim: Benim artik iki kizim var :)) Yukaridaki guzelin adi Daisy. 8 aylik oldu; 6 aydir bende. Yaninda da canim Pasak'im. Kendimi cocuklarima adadim.

Hiç yorum yok: