Sahilde Murakami

Gecen Pazartesi bir haftalik tatilimize giderken 3 gun oncesinde basladigim ve son 250 sayfasini bitiremedigim icin Haruki Murakami'nin 1Q84'unu da yanimda goturdum- kitap o kadar sardi ki "200 sayfa icin 1250 sayfalik kitap tasinmaz" deme gafletinde bulunan ic sesi hemen ve siddetle bastirdim.

1Q84'u cesitli gazete ve dergilerde gordukten sonra, Gaziantep donusu, Ataturk Havalimani'ndaki D&R'dan Bruksel ucagima gec kalma pahasina satin almistim-D&R ile ilgili bir sikayetim olacak, sonra belki sozederim. Daha once birkac arkadasimdan adini duymakla beraber bu benim Murakami ile ilk gercek karsilasmam oldu. Her ne kadar gec olsa da, kitabi elime aldiktan sonra birakamadim! Iyi ki 1Q84'un uc kitabi birden basildiktan sonra haberdar olmusum, yoksa 2 sene nasil beklerdim bilemiyorum! (Bilmeyenler icin, yazar aslinda 1Q84'u uc ayri kitap olarak 2 seneye yayarak yaziyor.)

1Q84 benim genelde sevdigim tarzin aslinda disinda olmasina ragmen deyim yerindeyse, okudukca beni de icine aldi. Oldukca kisa ve bazen fazlasiyla basit cumleler, gittikce karmasiklasan ve fantastik bir hal alan bir hikaye... Boyle uzun bir romana boylesi bir girizgah olur dercesine ilk 200 sayfa kadar hikaye oldukca durgun. Ama sonraki 1000 sayfada bu fazlasiyla telafi ediliyor: Iki ayli bir dunya, paralel dunyalar, gizli cemaatler ve "iki dunya biraraya gelse" kavusmasi mumkun gorunmeyen iki asik... Romanla ilgili daha uzun yazmayacagim ki okurken siz de benim gibi bundan keyif alabilesiniz. Yine de bana ilginc gelen bir-iki ayrintidan sozetmek istiyorum.

Romanda "Bati" Edebiyati, muzigi ve filmlerine oldukca fazla atifta bulunulmus. Eger hafizamin seciciliginden degilse, bahsi gecen roman, dusunur, sarki-muzisyen ya da filmlerin neredeyse hepsi Avrupa ya da Amerika kokenli. Mesela, Proust, Janacek, Oliver Twist aklima ilk gelenlerden. Japon edebiyati ve felsefesi  hakkinda pek fikrim yok ama istense rahatlikla malzeme saglayacak zenginlige sahiptir diye dusunuyorum. Bu nedenle bu bana biraz bilincli yapilmis bir tercih gibi geldi; sanki biraz daha "Batili" bir kitle ve global piyasa hedeflenmis gibi.

Deginmek istedigim diger nokta da, roman her ne kadar oldukca surukleyici olsa da, temel orgu ve ayrintilarda birtakim belirsizlikler var. Bunlar bilincli olarak mi birakilmis yoksa yazar onca sayfadan sonra bikmis da ugrasmak mi istememis bilemiyorum! Dorduncu bir kitap dusuncesi yoksa eger, Little People'in aslinda ne oldugu ve temel hedefleri, "maza" ve "douta"nin tam olarak ne oldugu ve islevleri omur boyu kafa yoracagimiz gizemler olarak kalabilir. Siz ne dersiniz?

Bu arada sevgili xyzt, eger bulabilirse "Sahilde Kafka"yi getirecek bana, Murakami'nin diger kitaplari ile birlikte. Dort gozle bekliyorum!