Psikolog arayisim hala devam ediyor. Surekli birilerini ariyorum, zamanlari var mi anlamaya calisiyorum. Zaten bu memlekette insanlarla iletisim kurmak kadar beni strese sokan baska birsey daha yok ama galiba bu surec beni strese sokmakla kalmayacak ustune bir de delirtecek!
Psikolog zaten bulamadim bari ilac almaya onden baslayayim, psikiyatrist ile randevu ayarlayayim diye dusundum. Dun, onceki psikologun bana verdigi numaralardan birini aradim. Romanyali bir psikiyatrist. Aramizdaki diyalog:
Ben: "Hello, is this Dr. Paunika?"
Dr: "Si, Paunika"
Ben: (Biraz afallamis) Erm, do you speak English?
Dr: Obviously!
Katil olmadan atlatabilseydim yareppim su sureci...
2 yorum:
Merhaba efenim merhaba, az önce blogger'a üye oldum ve ilk takibe aldığım blog sensin! başarılı!
Yazına gelirsek, şimdi niye psikolog destek almaya karar verdin? Elin gevur ülkelerinde zaten Türklere bir kötü bakış açısı varken, bunları orada yapma, lütfen efenim.
Cok tesekkur ederim! Inan cok mutlu oldum!
Psikolojik destek almaya karar vermem uzun bir surecin sonucu aslinda. 1,5 senelik bir oykusu var. Turklerin imajina gelince... Ulusal imajimiz icin beni kurban etmeyelim lutfen :) Benim yardima ihtiyacim var, cok kayboldum! Yine de birsey diyeyim mi? Onlar benim deli halimin bile eline su dokemez! O kadar fena haldeler yani ;)
Yorum Gönder