28 Haziran 2012

Kadinlar Gunu



Bes kadin biraraya gelince ne yapar? Fransizcalarinin kirik dokuklugune ragmen tam 5 saat boyu Fransizca sohbet eder, guler yer ve icer :) Eglenceli birgun oldu, bekledigimden de daha eglenceli. Bugun icin arkadaslarimi davet etmemin sebebi aslinda son zamanlarda buradaki arkadas sayimi azaltmaya calismam. Kulaga manyakca geliyor ama degil. 

Gectigimiz 14-15 ayda kurdugum arkadasliklarin bana hicbir getirisinin olmadigini gordum. Bastan, J. nin de isi dolayisiyla, daha cok mevki sahibi kadinlarla arkadas oldum; milletvekili esleri, EP'de calisanlar vs. Hatta buradaki buyukelcimizin esiyle de arkadas oldum- herkesin "aah super bir kontakt, devam ettir arkadasligini" diye ittirdigi bir arkadaslik- ne ilginc, hatta tiksinc degil mi? Bu kadinlarin her biriyle disariya ciktim, alisveris yaptim, beraber saatler harcadim. En sonunda hepsinden kalan bir bosluk oldu. Hem de yokluklarinin degil varliklarinin yarattigi bir bosluk! 

Ama bugun farkliydi. Bu arkadaslarimin hepsi dil okulunda tanidiklarim. Kaygilarimiz, deneyimlerimiz benzer, yaslarimiz yakin. Kendimi daha rahat hissediyorum onlarla. Galiba Bruksel'in bana yeniden hatirlattigi seylerden birisi bu oldu: Siradan arkadasliklar, hayatinizi kapladigi oranda, huzur ve rahatlik yerine sadece mutsuzluk, endise ve yorgunluk kaynagi.

Bugun gelen kimse ne pahali cikolatalar getirdi, ne de luks saraplar. Ama kurdugumuz abur cubur sofrasi bizi o kadar mutlu etti ki basinda maskesiz, gosterissiz ve kontrolsuz bir 5 saat harcadik. Tam da bu nedenle, arkadas sayimi azaltmaya calismama ragmen bugun onlari davet ettim. Bir parca huzur, bir parca samimiyet icin...

2 yorum:

Null dedi ki...

Bu duyguyu çok iyi biliyorum:( milletvekili eşleri ile takılmasam da azaltmak için çoğaltmak ne demek anlıyorum. Bir ara çevremde o kadar çok kişi vardı ki, hepsi de vakit geçirmelik. sonra düşündüm ne gerek var? ve hepsini yavaş yavaş terkettim. yeni ve azıcık olan dostlar edindim çünkü ne yazık ki yıllar sonra döndüğüm şehirde artık eski dostlarım yoktu. hepsi bir yerlere savrulmuştu... hala görüşüyorum onlarla senede 1-2 de olsa ve hep kaldığımız yerden devam (karşılıklı)neden aramadın sitemleri olmadan.. araya giren bütün boşlukları doldurma çabası içinde... sen de var mısın bunda?;)

koko dedi ki...

Cok bilinmeyenli arkadasim benim, sorunun yanitini zaten biliyorsun :)

Kac sene oldu dusunsene arkadasligimiz. Buna ragmen seninle ve daha birkac arkadasimla "yillardan ve yollardan sonra" bile yeniden hep ayni sekilde devam ettik. Ve bu boyle kalacak, biliyorum ;)