3 Eylül 2012

Dogumgunu


1 Eylul dogumgunumdu. Koc-ca-man bir kadin oldum. Hic de oyle hissetmiyorum ama... Eskiden sanki 30'larimda tum hayatim coktan rayina oturmus olacak gibi gelirdi. Aslinda o yolda da ilerliyordu, raylar vagonlar hersey yerli yerindeydi ama ne olduysa oldu yoldan cikiverdim. 31. yas gunumu sevdigim herkesten ve alistigim herseyden uzakta kutladim-bununla iki etti. Sanirim biraz da bunun icin bildik, sevdigim birsey yapmak istedim dogumgunumde: Usenmedim, 4 supermarket gezerek aldigim malzemelerle bir raki sofrasi hazirladim, bir de Muzeyyen Senar'li, Emel Sayin'li, Zeki Murenli bir muzik listesi- "evlerinin onu mersiinn.."

Aglamaya 31 Agustos gecesi basladim- aslinda daha erken de baslayabilirdim de birkac is basvurusu vardi yetistirmem gereken, cok mesguldum. Sordum durdum, done done, her seferinde yeni cumlelerle: Neden bu kadar zor olmak zorundaydi ki? Sadece sevdigim adamla olmak istedim. Neden bedeli bu kadar agir olmak zorundaydi? Neden bunun icin herseyimi ve hayatta en deger verdigim insanlari geride birakmam gerekti? Daha once odedigim bedeller yetmez miydi? Sordum da sordum... 

Sofrada da cok agladim. Alkolden degil- yoksa icince ben keyiflenirim. Bu sefer o da yetmedi. J. beni her optugunde agladim gece boyu. Sessizce. Konusmak bile gelmedi icimden mevzuyu. Konusmak neyi cozuyor ki?  



Ben pek pasta sevmem. Dugunumuzde de dondurmali irmik helvasi yemistik cumbur cemaat, pasta kesmek yerine. Dogumgunumde de irmik helvasindaki mumu ufledim. Fazla sembolik oldu boyle yazinca ama over-read yapmaya gerek yok; tesaduf sadece :)

Bu arada J.nin dogumgunu hediyesi olarak aldigi Burberry canta acimi biraz hafifletmedi degil. Yine de beni seven ve pahali hediyelere bogan bir kocam var. Bu da yeter! demiyorum hayir. Yetmiyor. Bu o kadar basit bir denklem degil iste. Seven bir koca arti pahali hediyeler eksi kurdugunuz koca bir hayat eksi dostlar esittir mutluluk yapmiyor. Bize sanki boyle olurmus mesaji veriliyor; ama hayir. Degil. 

Hal boyleyken mumu uflemeden once dileklerimi tuttum. Herhalde tahmin edersiniz neler diledigimi. Ve tum gucumle ufledim! Sonmedi lanet mum. Bes kere daha denedim J.'den tezahuratlar esliginde- yok bana misin demedi! En sonunda J. kendisi ufleyip sondurdu.  

Ve bir dogumgunu de boyle geldi ve gecti.

4 yorum:

Null dedi ki...

Seneye o mumu beraber ufleyelim, hatta US'de bir sahillerde... benimki ile seninkini birlestiririz yakinlar da zaten, ama teee oralarda sana helva sozu veremem ;)

Janet dedi ki...

Gözlerim doldu tasti tasacak... :* Love.

koko dedi ki...

xyzt'cim bana uyar! Ben US sahillerine, alisveris merkezerine her zaman varim ve biliyorsun tek umudum sensin :) Helva kismiyla ben ilgilenirim, merak etme orasini ;)

koko dedi ki...

Canim Janet, yine de varsiniz ya, tek derdim ozlem olsun... <3